พฤศจิกายน 14, 2008

Seasons ฤดูกาล

Posted in บทกวี, เรื่องรัก ที่ 8:58 pm โดย PP@UL

ฉันรู้สึกถึงกลุ่มเมฆนับล้าน

ที่เคลื่อนผ่านมาช้าๆ ผ่านในฤดูหนาวของฉัน

ซึ่งแยกฉันออกมา…

จากทุ่งหญ้าที่กำลังงอกงาม

ที่ผิดไปจากธรรมดา ที่ได้ครอบคลุมท้องฟ้าเอาไว้

กลิ่นหอมของเทอ ไม่อาจทำให้สมองของฉันหลีกเลี่ยงได้

จิตวิญญาณของฉันเหมือนถูกแขวนไว้กับที่

..กาลเวลาที่ถูกลบออกไป

แต่เทอก็ยังหลงเหลืออยู่

แต่เมื่อ…ปราศจากเทอ

ชีวิตก็ไม่กลับกลายเป็นสีเขียวอีกครั้ง

แต่กลุ่มเมฆที่คลอบคลุมท้องฟ้าก็ยังคงเป็นสีดำ

ในขณะที่จิตวิญญาณของฉันกำลังถูกแขวนอยู่

ฤดูกาลก็กลับกลายเป็นช่วงเวลาของเทออีกครั้ง

กลุ่มเมฆก็จะพัดผ่านช่วงเวลาของเทอ

วิญญาณของฉันที่ถูกแขวนบนความตาย ช่างทรมานนักหนา

ฉันเบื่อกับความโดดเดี่ยว

ฉันจะดึงความโดดเดี่ยวกลับมาไว้ข้างหลังอีกครั้ง

ในขณะที่เวลาเปลี่ยนฤดูของมัน

ฉันก็เป็นได้แค่เพียงเมล็ดพืชของเทอ

2 ความเห็น »

  1. Monkichi ^^ said,

    เขียนดีนะ อ่านแล้วเป็นแบบต้องตีความ
    ใช้ได้เลย เรายังเขียนแบบนี้ไม่ได้ -*-
    เขียนต่อไปๆๆๆ

  2. yawaiam said,

    เห็นด้วยอย่างยิ่ง


ส่งความเห็นที่ Monkichi ^^ ยกเลิกการตอบ