พฤศจิกายน 25, 2008

ไม่เกี่ยวกับเรา

Posted in เรื่องเล็ก tagged , ที่ 11:19 pm โดย lljtheone

Onitsukaหรือลาคอสดีวะ สี่พันเท่ากันแลือดกำลังนองลย

เห้ยไปกินเค้กระสุนออกจากปืนกนีลกันมั้ยวะ

อะไรวะหงส์แดงแพ้อีกบ้านเมืองระส่ำแล้วหรอ อ่อนสาดด

ทำไงดีวะคะแนนวิชานี้โการเมืองแตกแยกคดแย่เลย อดเอช้วนแน่เลยกุ

เห้ยมึงเห็นเด็กบัญชีมั้ยวะ โไฟกะลังลุกไหม้กลางท้องถนนคดน่ารักเลย

เลือดคนไทยเป็นสองสี และกำลังนองอยู่บนพื้นถนน

แต่ไระเบิด มือที่สาม อาพีจี ชนบท ขวาใหม่ พลังมวลชน อารยะขัดขืน ประชาธิปไตย การเมืองใหม่ ชีวิตคน ความตายบนถนนม่เกี่ยวกับเรา…..

8 ความเห็น »

  1. lljtheone said,

    “ถ้าคุณไม่สามารถเอาชนะพวกเราได้ เข้าร่วมกับพวกเราสิ” the matrix revolutions
    “อย่าหมดหวังกับวิกฤติ เข้าร่วมกับผมสิ” ทักษิณ ชินวัตร

  2. abdunng said,

    ผมว่านะตอนนี้สิ่งที่คนไทยต้องการไม่ใช่ขบวนการจูเรนเจอร์แต่ที่ ต้องการคือความหวัง อาจจะไม่ใช่ความหวังในการได้มาซึ่งประชาธิปไตยที่แท้จริง แต่เป็นความหวังที่จะได้เห็นประเทศกลับมาสงบสุขดั่งบางช่วงเวลาในอดีต

  3. SSM said,

    แค่ความหวังไม่สามารถช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย ถ้าแค่หวัง ไม่ลงมือทำอะไรบางอย่างลงไป อยากให้บ้านเมืองสงบสุข เริ่มต้นจากตัวเองก่อน ดีกว่ามั้ย อย่าไปมองว่าเราเป็นแค่มดปลวกในสังคม ไม่มีค่าอะไร ต้องเป็นพวกใส่สูทผูกไทด์เท่านั้นที่สามารถเปลี่ยนแปลงบ้านเมืองได้ อยากให้บ้านเมืองเป็นยังไง เริ่มต้นที่ตัวเรา ยืนหยัดเพื่อความคิดนั้น เข็มแข็งกับมัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นระหว่างการ ยืนหยัด กับการ จมปลัก นั้น แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง อย่าเข้าใจผิด

    ํYou say you want a revolution
    Well you know
    We’d all want to change the world
    You tell me that it’s evolution
    Well you know
    We’d all want to change the world
    -John Lennon

  4. lljtheone said,

    บางครั้งคนเราก็อยากจะปฏิวัติบางอย่างมากเกินไป โดยการสร้างละครน้ำเน่าขึ้นมา ทั้งๆที่จริงแล้วมันไ่วิกฤติขนาดนั้น ไอ้คำสวยหรูที่เขาเรียกกัน ก็เป็นแค่เงื่อนไข ของพวกผู้นำที่มันเล่นการเมืองกันทั้งนั้นแหละ เอาละ ถึงเวลา เมื่อฟ้าสีทองผ่องอำไพ เราจะเป็นใหญ๋ในแผ่นดิน มาเปลี่ยนแปลงระบบกันเถอะ!

    บางทีสิ่งที่เราควรเปลี่ยนแปลงจริงๆ กับไม่มีใครแยแส เรื่องสิ่งแวดล้อม เรื่องอำมาตยา เรื่องเส้นสาย ผู้ใหญ่รังแกผู้น้อย กลุ่มคนหยิบมือ แต่คิดจะเปลี่ยนแปลงทั้งประเทศ บางทีมันก็ไม่แฟร์สะเท่าไร แถมเป็นเรื่องผลประโยชน์พวกตัวเองต่างหาก
    ปฏิวัติ การเปลี่ยนแปลงในโลกนี้ของจอน เลนน่อน น่าจะเป็นเรื่องสันติภาพ สิ่งแวดล้อม ความเท่าเทียม มากกว่า ผลประโยชน์บางเรื่องที่อำมาตเสียให้ประชาชนไปนะ
    ทักษิณไม่กี่ปีก็ตาย แต่บางสิ่งอย่างเรื่องอำมาตยาจะไม่มีวันหายไปเลย ถ้าเราไม่ลุกขึ้นมาปฏิวัติเรื่องนี้มั้ง

  5. SSM said,

    ปฏิวัติ ….
    ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่คำๆนี้ถูกมองในแง่ลบ
    ไม่รู้สินะ ถ้าถามความเห็นส่วนตัว ผมยกย่องคนทุกคนที่กล้าที่จะแตกต่าง กล้าที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองเชื่อ แม้มันจะสวนทางกับกระแสสังคมก็ตามที

    ถูกที่บอกว่าคนทุกคนที่สุดแล้วก็ต้องตาย แต่เมล็ดพันธุ์ที่คนเหล่านั้นหว่านไว้ ไม่ได้ตายไปพร้อมกับคนๆนั้น แต่กลับยิ่งเจริญเติบโตขึ้นทุกวันๆ ที่เขียนนี่ต้องการเพียงแต่จะบอกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมันอยู่ที่การ “ปลูกฝัง” เหมือนดังเช่นการปลูกต้นไม้

    เรื่องความขัดแย้งที่เกิดขึ้น ตอนแรกผมเองก็เป็นกังวลเหมือนกัน แต่ผมผ่านมาถึงจุดนึงผมก็เริ่มคิดได้ว่า กังวลไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ในโลกนี้มีหลักสากลอยู่ข้อนึงที่ผมชอบมาก หลักนั้นคือหลักที่ว่า You get what you give ผมว่ามันเป็นประโยคที่จริงที่สุด และฉลาดมาก ที่สำคัญ มันเข้าใจง่ายโคตรๆ ผมว่าแค่ทุกคนมีหลักนี้อยู่ในใจ โลกเราก็สามารถอยู่กันได้อย่างสงบสุขแล้ว สิ่งใดที่เราไม่อยากให้คนอื่นทำกับเรา เราก็อย่าไปทำกับคนอื่น เช่นกันกับ สิ่งที่เราอยากให้คนอื่นทำกับเรา เราก็ต้องทำสิ่งนั้นกับคนอื่นเช่นกัน สุดท้ายแล้ว มันก็เริ่มที่ตัวเราเอง และจบลงที่ตัวเราเองเช่นกัน เราหนีสิ่งที่เราทำไม่พ้นหรอก ถ้าเป็นพุทธศาสนา คงจะเรียกหลักข้อนี้ว่า กฎแห่งกรรม ละมั้ง

  6. abdunng said,

    ความเชื่อเรื่องกฎ แห่งกรรม หรือเราทำอะไรย่อมได้รับสิ่งนั้นตอบแทนผมว่าบางทีมันอาจจะล้าสมัยไปแล้วแหละ เพราะมีเยอะออกที่คนที่ทำบางสิ่งบางอย่างก็ไม่ได้รับสิ่งนั้นตอบกลับคืนมา กฎแห่งกรรม สำหรับผมแล้วมันเหมือนเป็นหลักการ เป็นแนวทางซะมากกว่าบางทีมันก็ไม่เกิด แต่บางทีก็เกิดมันก็ขึ้นอยู่กับแต่ละสถานะการณ์ และแต่ละบุคคลแหละนะ

  7. SSM said,

    ล้าสมัย … เป็นคำที่โดยส่วนตัวแล้วไม่ชอบจริงๆ
    ในความเป็นจริงแล้ว อะไรคือ นำสมัย อะไรคือร่วมสมัย อะไรคือล้าสมัย พูดยากนะ เห็นคนไทยแต่งชุดไทยบอกว่าล้าสมัย เห็นคนญี่ปุ่นแต่งกิโมโนบอกว่าร่วมสมัย ฟังเพลงเร๊กเก๊บอกว่าแนว ฟังเพลงลูกทุ่งบอกว่าเสี่ยว แล้วใครมันเป็นคนกำหนดละว่าอะไรล้าสมัย อะไรนำสมัย กระแสทั้งนั้นไม่ใช่หรอ และกระแสใครเป็นคนกำหนด …. บางที กระแส ก็ไม่ได้มาในรูปแบบของแฟชั่น เสมอไป แต่มันแฝงเข้ามาอยู่ทุกๆอย่างในชีวิตเราโดยเฉพาะทางความคิด และเราก็รับเข้ามาโดยไม่รู้ตัว

    เทคโนโลยีในปัจจุบัน ทำให้ชีวิตเราสะดวกสบายมากขึ้น ในขณะเดียวกันก็ทำให้เราเป็นคนรออะไรไม่เป็น ทำดีวันนี้ก็อยากให้ผลเกิดกับตัวเองเดี๋ยวนั้นเลย ในรูปแบบเดียวกันนั้นเลย เช่นบริจาคเงินให้เด็กพิการไป 20 ก็หวังเลยว่า วันนี้กูต้องเจอแบงค์ 20ตก ซึ่งบางทีผลตอบรับมันไม่ได้มาในรูปแบบเดิมเสมอไป อีกทั้งสมัยนี้ ไม่มีใครรอคอยอะไรอีกแล้ว ทุกคนต่างรีบเร่ง ต่างอยากหาทางลัด ต่างอยากหาสูตรในการใช้ชีวิต หนังสือ How To ถึงมีอยู่มากมายเต็มแผง มิหนำซ้ำยังขายดีเสียด้วย และคงไม่ต้องพูดไปถึงการอยากรวยทางลัด… ในความเห็นส่วนตัว ผมมองว่ามันเป็นความคิดที่ มักง่าย มาก ทั้งๆที่เราต่างก็รู้กันอยู่ว่า สูตสำเร็จในชีวิตนั้นมันไม่มี หรือถึงมี มันจะมีประโยชน์อะไร ไม่งั้นเราจะมีชีวิตไปเพื่ออะไร ถ้าท้ายที่สุดแล้วทุกคนต่างมุ่งเป้าไปในจุดๆเดียวกันหมด จุดที่ใครๆว่ากันว่าดี แล้วไอ้ “ใครๆ” นี่มันใครกัน
    ไม่รู้สินะ บางทีอาจเป็นผมเองก็ได้ที่แปลกประหลาดจากชาวบ้านเค้า หรือไม่ผมก็คงจะหัวโบราณเกินไป ถึงไม่สามารถยอมรับในกระแสของสังคมได้

  8. ดีครับผมบทความครับ


ใส่ความเห็น