กุมภาพันธ์ 26, 2011

2011

Posted in กระดาษทด ที่ 10:03 am โดย abdunng

หายไปนานไม่รู้ใครจำอะไรกันได้ไหม พวกผมก็หายกันไปนานเลย ต่างคนก็ต่างไปมีชีวิตของตัวเอง ก็เรียนนั่นแหละครับ ปีนี้พวกผมส่วนใหญ่ก็จะจบกันแล้ว

….

 ใครอาจจะงงหรือไม่งง (เพราะไม่มีใครเข้ามาอ่านให้งง)ว่าอยู่ๆทำไมถึงกลับมาเขียน จริงๆแล้วก็ไม่กะจะกลับมาเขียนหรืออะไรหลอกนะ พอดีตัวcommentในบทความหนึ่งๆมันขึ้นมาpendingผมเลยประมาณว่า “เออ นานแล้วนะที่ไม่ได่เข้ามาเลย” เลยเข้ามาซะหน่อย และประจวบเหมาะกับที่พอดีผมไปไหนไม่ได้เพราะขาหัก เลยมาเขียนอะไรซะหน่อย

 …

 จริงๆก็ใช่ว่าจะว่างอะไรมากนะ อีกสองอาทิตย์ก็สอบแล้ว แต่พอดีโรคขี้เกียจกำเริบเลย เออเห็นมันว่างๆมาตั้งแต่ปี2009แล้วลงอะไรให้มันซะหน่อย … ตัดจบเลยละกัน ขี้เกียจเขียนละ เดี๋ยวต้องไปเรียนก่อนนะครับ

ลิงก์ถาวร ให้ความเห็น

มกราคม 17, 2009

เอกลักษณ์

Posted in ปรัชญา ที่ 8:57 am โดย abdunng

คำว่าเอกลักษณ์ตามราชบัณฑิตยสถานนั้น หมายความว่าลักษณที่เหมือนกันหรือร่วมกัน ไม่ค่อยจะตรงกับความหมายในใจของผมนัก ไม่สิความหมายที่ผมรู้จักโดยประสบการณ์ดูจะไม่เหมือนกับความหมายจริงๆที่ได้กำหนดไว้ซักเท่าไหร่

เอกลักษณ์ตรงกับคำว่า Identityในภาษาอังกฤษ ซึ่งก็มีความหมายอีกว่า บุกคลิกลักษณะ

ซึ่งในความหมายนี้ตรงกับความหมายที่ผมคิดเอาไว้ในใจของผม

แล้วเอกลักษณ์นี่มันคืออะไรละ -สำหรับผมเอกลักษณ์คือสิ่งที่แสดงความเป็นตัวตนของบุคคลนั้นๆออกมาโดย ไม่จำเป็นต้องบรรยายออกมาเป็นคำพูดก็ได้ หรือจะบรรยายออกมาก็ได้ โดยตัวมันเองแล้วเอกลักษณ์คือการแสดงออกมาโดยความไม่ตั้งใจ ความเคยชิน หรือจิตใต้สำนึก

เราสามารถที่จะสร้างเอกลักษณ์ได้หรือเปล่า?

ได้ เป็นคำตอบที่ผมบอกกับตัวเอง แต่ในความพยายามในการสร้างเอกลักษณ์แล้ว เราต้องพยายามทำยังไง

หลายๆคนที่พยายาม และสำเร็จในการสร้างเอกลักษณ์โดยที่ตัวเองรู้ตัวนั้นมักจะนำเอกลักษณ์บางส่วนของคน อื่นๆมาผสมรวมกัน จนออกมาเป็นของเราเอง ไม่ว่ามันจะดีหรือไม่ก็ตาม แต่จริงๆแล้วเอกลักษณ์ที่มีมาแต่เดิมเอกลักษณ์ของเราก็อาศัยการลอกเลียนแบบจากคนอื่นเหมือนกันไม่ใช่หรือ เราอาจจะไม่รู้ตัวเพราะมันคือสภาพแวดล้อมที่เราโตขึ้นมา

เอกลักษณ์ และนิสัยของเรานั้นสามารถบอกได้ว่าคนรอบตัวเรา และการแสดงออกของคนรอบตัว ต่อเรานั้นเป็นเช่นไร

แล้วคุณมีเอกลักษณ์ที่พึงพอใจรึเล่า ผมรู้ว่าผมผมนะพอใจ

ลิงก์ถาวร 5 ความเห็น

ธันวาคม 13, 2008

ขอทาน

Posted in กระดาษทด ที่ 10:46 pm โดย abdunng

เราๆเคยได้รับคำเตือนจากทั้งทางทีวีหรือคนใกล้ชิดว่า อย่าไปให้คนขอทาน

แล้วทำไมเขาเหล่านั้นถึงได้บอกกับเราแบบนั้นหละ ตรงจุดนี้ก็คงเป็นจากการที่สื่อหลายรายการเคออกอากาศว่าเบื้องหลัง คนขอทานเหล่านี้นั้นมีกลุ่มคนที่คอยควบคุมอยู แล้วคอยไปลักพาตัว หรือทำร้ายทางร่างกายจนไม่เป็นเหมือนปกติชนทั่วไป แล้วจึงจับมานั่งขอทาน

หรือบางคนก็บอกว่าพวกนี้ขี้เกียจ ไม่ยอมทำการทำงาน เป็นพวกเห็นแก่ตัว เป็นภาระของสังคม

แต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆซักกี่ราย ขอทานหลายคนก็เป็นคนที่จนจริงๆแล้วการที่เราเอาเงินที่แทบจะไม่ได้มีความหมาย และใครๆหลายๆคนไม่คิดจะหยิบขึ้นมาด้วยถ้าทำตก หรือเดินผ่านไปแบบไม่สน ให้ไปมันก็การทำบุญอย่างหนึ่ง แล้วไม่ต้องพูดว่าผลกรรมดีในครั้งนี้จะส่งผลต่อการกระทำและช่วยเรา แต่มันคือการยกระดับของคนให้อีกแบบหนึ่ง ผมว่ามันก็เหมือนกับวิธีการจจรโลงใจอย่างหนึ่ง เพราะไงๆให้ไปก็คงไม่มีใครมาคิดเล็กคิดน้อยว่าไม่น่าให้เลย

ผว่าคนท่คิดแบบข้างต้นเป็นคนที่แทบไม่เหลือเค้าเดิมของตอนที่ตัวเองเป็นเด็กแล้วพูดว่า ผมอยากเป็นทหารจะได้ป้องกันประเทศ เทือกนี้ไปแล้ว

ผมเคยอ่านในหนังสือเล่มหนึ่งเขียนไว้ว่า บางทีการที่ประเทศหนึ่งประเทศใดมีขอทานเยอะหรือน้อยนั้นอาจจะเป็นตัวบ่งได้ว่าคนในประเทศนั้นยังมีความเอื้อเฝื้อ ความสงสาร และความเห็นใจอยู่มากแค่ไหน

ลิงก์ถาวร ให้ความเห็น

การอ่านใจ

Posted in นอกเรื่อง, สังคม, เรื่องสั้น ที่ 10:30 pm โดย PP@UL

สำหรับผมนะ การอ่านใจผมคิดว่าเป็นสิ่งหรือความสามารถพิเศษที่ใครนั้นก็อยากมี เพราะการที่เรา
อ่านใจคนอื่นได้  มันก็อาจจะช่วยทำให้เราสามารถดำเนินชีวิตได้ดีขึ้น เราจะสามารถได้ยินความคิดของคนอื่นที่อยู่รอบๆตัวเราอะไรที่เป็นจริงออกมาในขณะที่เค้าคุยกับเราหรือไม่ก็ตาม ซึ่งต่างจากคำพูดที่คนเค้าพูดกับเราอีกอย่างนึง ปากกับใจไม่ตรงกัน แต่บางครั้งการอ่านใจนั้นบางครั้งมันก็อาจจะเป็นเรื่องที่เราเองนั้นไม่อยากจะรับรู้ บางครั้งมันก็เป็นเสียงที่ก้องอยู่ในหัวว่าคนนั้นคิดอะไรคนคนนู้นคิดอย่างไร แต่ผมคิดว่าการอ่านใจคนอื่นได้นั้น มันก็ไม่ใช่สิ่งที่น่าอภิรมย์ซักเท่าไหร่ เพราะถ้าเกิดมนุษย์ทุกนะสามารถอ่านใจคนอื่นได้คงไม่มีใครอยากจะอยู่รวมกันเป็นกลุ่มหรอก นั้นก็เพราะมนุษย์อยู่ด้วยกันได้ด้วยการโกหก การที่เรานั้นไม่รู้ความคิดของคนอื่นมันจะเป็นการดีซะกว่า เพราะคนที่จริงใจจริงๆ พูดได้ตรงอย่างที่ใจคิดนั้นหายากนะครับ ในโลกนี้

ลิงก์ถาวร 3 ความเห็น